"Ik schrijf over het leven in al zijn vormen."

Daar zit je dan

Ja daar zat ik dan. Ik moest mijn gedachten op een rijtje krijgen…

Al honderden keren had ik geprobeerd om een dagboek bij te houden. Op te schrijven wat er in me omging zo elke dag. Dat duurde dan 2 weken max en dan vond ik er al niks meer aan. In mijn hoofd had ik mezelf, na al die mislukte pogingen om voor mezelf te schrijven, bestempeld als “niet gemaakt om te schrijven”.

Nu zat ik vast. Ik kon het niet echt goed uitleggen aan de mensen om me heen hoe ik me voelde. Ik had iets nodig, maar wist niet wat.

Om een of andere reden pakte ik een pen en begon te schrijven wat er in me opkwam. Het was een gedicht. Achteraf een ‘eureka-moment’, want vanaf toen, elke keer als ik vast of in de knoop zat, pakte ik een pen en begon te schrijven. Het was zo’n opluchting. Er gebeurde zo veel in mijn leven. Ik had iets nodig om mij te helpen en ik had het gevonden!

Iets van mij, en mij alleen wat ik altijd en overal kon doen. En hoewel ik eerst alleen schreef om mijn eigen gevoelens en gedachten op een rijtje te krijgen begon ik ook te schrijven met inspiratie uit andere dingen. De stilte van een warme zomerdag, de heerlijkheid van de zondagochtend. Ik schrijf over het leven in al zijn vormen.

En nu? 

Hoe fijn het ook was dat ik een uitlaatklep had gevonden, ontkwam ik er niet aan dat ik er ook met een iets ander oog naar ging kijken: zouden anderen het ook mooi vinden of er misschien zelfs wat aan hebben? Natuurlijk liet ik wel eens wat lezen aan mijn moeder en mijn liefde. Maar zoals mijn moeder zelf zegt:” Ik ben niet objectief, want je bent mijn dochter. Ik ben trots op alles wat je doet.” Hierdoor bleef ik met die grote vraag in mijn hoofd zitten: heel leuk je hebt gedichten geschreven, en nu?

Inspiratie 

Mijn oudste zus Gaby was niet een standaard vrouw. Ze was iemand die streed voor waar ze in geloofde en ze durfde de nog niet begaande weg te bewandelen. Soms leek het wel of elke muur die ze voor zich kreeg ,en die haar weg versperde, haar sterker maakte. Er was geen muur die zij niet kon slechten. In het dagelijks leven was zij therapeute/coach. Ook heeft  ze 2 boeken geschreven, uitgegeven door GVMedia.

Haar grootste en laatste strijd was haar ziekte. Al jaren leed zij aan tinnitus (oorsuizen). Op een gegeven moment kon ze niet meer en werd er euthanasie aan haar verleend. De laatste keer dat ik haar zag kwamen we op wat mij bezighield en wat mij hielp met mijn ziekte. Ik vertelde haar dat ik veel gedichten aan het schrijven was, maar dat ik nu op een punt was dat ik voelde dat ik een beslissing moest maken: of gelukkig zijn met dat ik mijn ei er in kwijt kon, of proberen het uit te geven. Maar hoe was vooral mijn grootste vraag.

Zij gaf mij het advies om haar uitgeverij te contacten. “GVMedia  is namelijk geen doorsnee uitgeverij”, zei ze, ”Zij willen je denk ik wel een kans geven.”. Ik sloeg dit op, maar vergat het ook weer een beetje. Vlak na ons laatste gesprek moest ik voorgoed afscheid nemen van mijn lieve zus. Op 1 maart 2014 overleed zij en was ik met andere dingen bezig. Maar, zo bleek uiteindelijk, ik was het toch niet vergeten.

Waarom niet? 

Een aantal weken na het overlijden van Gaby zat ik achter mijn laptop. Ik was een gedicht aan het over typen (ik ben “old school” en hou gewoon heel erg van mijn pen en schrijfboekje), en ik dacht terug aan het laatste gesprek met mijn zus. Ook haar opmerking over GVMedia schoot me te binnen en mijn volgende hersenspinsel kwam boven drijven: zal ik ze mailen?

Nadat ik had besloten om ze te mailen kon ik nergens een mailadres vinden van de verantwoordelijke voor het aannemen van nieuwe auteurs. Wel kon ik een telefoonnummer vinden. Volgende hersenspinsel: zal ik ze bellen…? Een moment van twijfel, maar toen dacht ik: waarom niet? Ik heb niks te verliezen. Ik belde. De rest is geschiedenis. Binnenkijken, mijn eerste gedichtenbundel, is een feit.

Zoals ik in mijn nawoord van Binnen kijken schrijf: “Ik heb het gedaan, ik heb het gedurfd. Ondanks mijn obstakels en tegenslagen. En dit kan niemand mij meer afnemen. Zonder Christien en Wendy was deze droom nooit uitgekomen en daar ben ik jullie heel erg dankbaar voor.”

Hopelijk is dit voor mij het begin. Het schrijven van gedichten is mijn manier van kijken naar de wereld. Die wil ik graag delen met de wereld. En misschien is er iemand, ergens, die wat heeft aan mijn gedichten.

Binnen kijken kost € 14,95 en is verkrijgbaar via de website van GVMedia, Bol.com en via de boekhandels